Bielsko Wapienica – Krzywa Chata
Ten wpis będzie dotyczył prawdziwego spaceru. Trasa bielskim spacerowiczom zapewne jest znana, niemniej jeśli nasz czytelnik jest spoza rejonu i chciałby wybrać się na spacer z pominięciem górskich bezdroży, będzie to idealna propozycja. Spacer nasz będzie biegł malowniczą doliną Wapienicy, ale od początku…
Naszą wędrówkę rozpoczynamy na parkingu, gdzie miejsce swoje ma końcowy przystanek autobusu linii nr 16, można tam też zaparkować nasz pojazd. Widać wszystko na pierwszym zdjęciu . Trasa w tą stronę będzie prowadzić asfaltową dróżką w lesie. W czasie weekendu jest ona dość mocno oblegana, dlatego mocno polecamy spacer w tygodniu. Nawet w upalne dni idzie się tu bardzo przyjemnie, niemal całą drogę idziemy w cieniu drzew.
Wycieczka bez celu w postaci schroniska traci połowę swojego uroku, jak mawia moja małżonka. Dlatego nasz spacer będzie miał cel w postaci schroniska pod nazwą Krzywa Chata. Aby tam dotrzeć musimy pokonać około 1,5km (krokomierz pokazał nieco ponad 2000 kroków). Samo schronisko leży nad zaporą wodną, wybudowaną w latach 1929 -1932. Zapora tworzy zbiornik wodny o nazwie Wielka Łąka. Dojście do tego schroniska nie powinno nam zająć dłużej jak godzinę. Do końca prowadzi tam droga asfaltowa, także nawet wózek z małymi kółkami da sobie radę. Końcówka to kilkusetmetrowe podejście – w końcu jesteśmy w górach.
Po odpoczynku w schronisku pora wracać. I tu uwaga – wracamy inną drogą, powrót będzie minimalnie dłuższy. Wychodząc z Krzywej Chaty kierujemy się w dół, kiedy skończy się górka, skręcamy w lewo, widać to na zdjęciu. Powrotna droga będzie biegła leśnym, utwardzonym traktem, niemal w całości przez las. Damy sobie spokojnie radę z wózkiem z nieco większymi kołami. Ja dawałem radę ze zwykłą spacerówką, także nie ma się czego bać.
No to skręciliśmy, pokonujemy teraz ok.100 metrów betonowymi płytami. Droga prowadzi do dolnej części ujęcia wodnego, widzimy bramę, my skręcamy przed bramą w prawo, w leśną ścieżkę. Prowadzi ona do odnowionego mostka na rzeczce Wapienica, mostek widać na zdjęciu po prawej. Po przejściu na drugą stronę kierujemy się prawo. W lewo, przez Palenicę, Przykrą i Dobrą, prowadzi szlak na Błatnią. Warto zapamiętać tą trasę, będzie jak znalazł jak dzieci podrosną, szlak jest mało uczęszczany i malowniczy.
Teraz do końca już idziemy lasem, leśnym, utwardzonym duktem – jak na zdjęciu obok. Ta strona jest mniej uczęszczana niż równolegle biegnąca asfaltowa ścieżka, dlatego planując wycieczkę w te rejony przeważnie w obie strony korzystam z tej opcji. Dojście do punktu wyjścia nie powinno nam zająć dłużej jak godzinę. Należy zauważyć, iż ścieżka nie kończy się dokładnie w punkcie wyjścia. Należy więc po dojściu do drogi asfaltowej, skręcić w prawo i po około150 metrach, za mostkiem, po prawej stronie znajdziemy nasz parking.